The texts I read live their own lives. Some of them keep to themselves, some mingle with the others, some texts wither slowly, only to be...

Als de vrachttrein op dit perron langs me heen raast En de wind van mij deze zo bekende stad me moe waait Dan is dat dezelfde wind Tegen...

Deze zomer duurt te lang Alles rekt me uit Als je je blootstelt aan dit niets Komt met het spel dan ook het lachen? Deze leegte brengt...

Op deze late herfst middag Blader ik door jouw leven En dwarrel jij door mijn dagen Dit hier Is vergane tijd Die zich uitrekt En zich in...

It is difficult for me to articulate what it is exactly that we are missing, part of the reason is that I’ve only had glimpses of that...

Zoals men in een trein verbaasd ontwaakt Uit diens benevelde toestand Om na een vluchtige blik naar buiten Te beseffen dat ik niet meer...

By giving Joris Luyendijk a podium to promote his latest book, the university is reinforcing his privileges, thinks former campus poet ...

The lecture halls remain empty after COVID-19. How come that after two lamentable years of online education, no students come to the ...

This is an essay I wrote together with my dear friend Sebastian Rostron around the start of 2022 for an essay competition set out by our...

Tilburg is Een stad voor koffiekareigenaren die hun bonen verloren zijn Het wordt bewoond door een oud filmhuis waar moderne vrouwen...

20s depression manifesto These are the aims and goals of the members of 20s depression We will no longer affirm the societal facade of...

Prague, fairytale city, though perhaps best suited for those willing to live in one. Physicality is this weeks question, though it has...

It wasn’t necessarily that we felt we’d done anything wrong in living the way we had, but something felt fresh about how we were now...

It’s that time of year, the virus has taken prevalence over what once was considered our regular lives, and we must all return to our...